นิราศอุบล

ราชา 01

ประพันธ์โดย

พลตรี วิเชียร ชูปรีชา

· อยากเลิกละ เหล่าอบาย เพื่อคลายหมอง

หันเข้าหา ภาษาถ้อย เรียงร้อยกรอง ถ้วนทำนอง พ้องศัพท์ รับกานท์กลอน

ค้นคัดคำ ธรรมดา ภาษาตลาด อ่านได้ขาด เข้าใจ ไม่ถ่ายถอน

สัมผัสนอก เหนี่ยวใน พอได้กลอน คำกระท่อน ถ้อยกระแท่น แสนชอบกล

ขอเดินทาง ต่างจังหวัด จัดจองเรื่อง เขียนต่อเนื่อง เมื่อเปลืองสมอง ต้องเกิดผล

แม้ย่างวัย กายแย่ แก่ทุกคน นิราศอุบล เบ่งไสว ไม่แก่ตาม

จับเรื่องราว เล่าสู่ วงหมู่เพื่อน ตอกย้ำเตือน อย่าดิ้นรน สี่คนหาม

ทั่วประเทศ เขตไทยมี ที่งดงาม เชิญติดตาม ความนิราศ จัดให้ชม

· เมืองอุบล มีดอกบัว ทั่วสารทิศ ใช้อามิส บูชาพุทธ วิสุทธิสม

สวยสะอาด ปราศหมองหม่น แหวกโคลนตม ไร้ระทม ชโลมลื่น ชื่นบานใจ

เกิดในน้ำ มิเปียกน้ำ ธรรมชาติ วามวิลาศ สาดฉวี สีสุกใส

สู้แสดแสง แรงสายฝน หล่นชะใบ บัวไสว เบ่งบาน ตระการอุบล

· แผนเดินทาง วางไว้ หลากหลายขุม ที่เมืองปทุม ธานี ศรีกุศล

ที่เมืองบัว บัวปทุม พุ่มสุคนธ์ จะไปยล อุบลราช ธานีไทย

ถึงสี่ครา ห้าครั้ง นั่งปรับแผน ต้องถูกแบน แสนขื่นขม ระทมไหม้

วางสวยหรู ในหมู่เพื่อน ยังเตือนใจ แต่อดไป ทุกครั้ง นั่งตรอมตรม

· เมื่อหนหลัง ฟังเล่า เรื่องกล่าวขวัญ ได้ยินกัน สนั่นเปรี้ยง เสียงขรม

ปื้ด กับ ปุ๊ สุนันทา และลันทม ถูกถล่ม ยามราตรี ผีรังแก

ห้องสองพัก การไฟฟ้า หน้าสันเขื่อน ยังตามเตือน ทรงจำ นำมาแฉ

สู้กับผี ที่ไหน ก็ไม่แฟร์ ฉันยอมแพ้ ถ้าเป็นผี เมื่อมีจริง

ขอยอมกลัว หัวหด หมดทางสู้ ใครจะรู้ ว่าผีสาง หรือนางสิง

เขาว่าเจอ เผลอท่า อย่าประวิง อย่ายืนนิ่ง จงวิ่งหนี ผีให้ไกล

โดนผีหลอก ฉอกฉล โดนคนหลอก จะช้ำชอก พิกล ทนไม่ไหว

ผีหลอกคน คนหลอกผี อยู่ที่ใจ อย่าให้ใคร หลอกเรา ไม่เข้าที

หากเจอผี คงดีใจ ให้ขอหวย จะร่ำรวย ทองเงิน เกินเศรษฐี

ส่งบุญจิต อธิษฐยา บารมี เปลี่ยนจากผี ไปเป็นคน กุศลทาน

· พันโทพิชัย หมายมา รักษาเหตุ ระวางเขต พื้นที่ จึงมีสาร

กรมที่ดิน เชิญท่าน เมื่อวันวาน ปรึกษากัน ผันผาย เกิดหมายจร

ในครั้งนี้ ไปแน่ แม้จะเหนื่อย ขับรถเมื่อย นานนัก ก็พักผ่อน

นึกถึงค่าย สรรพสิทธิ์ คิดจะนอน เที่ยวตะลอน หาสุข ลืมทุกข์ทน

ถึงเวลา น่าจะไป ไกลสุดโต่ง ความประสงค์ ของนงเยาว์ เขาเคยบ่น

อยากท่องเที่ยว แถบอิสาณ ย่านอุบล ชวนอีกคน เกษตรสิทธา นครินทร์

ครั้นตกลง ปลงใจ ว่าไปแน่ ไม่มีแม้ เสียงทัดทาน ให้หันหิน

สาระวน ขนเครื่องดอง ของเคยกิน ถึงวาริน ชำราบผสม อย่างกลมกลืน

เมืองอุบล ดลใจ ให้ครวญคิด เคยสนิท ชิดใกล้ ใช่ไกลอื่น

แหล่งเคยหล่อ หลอมชีวี ที่มั่นยืน ได้หวนคืน สองครั้ง ยังจดจำ

· หนึ่งก่อนได้ ประดับดาว แพรวพราวบ่า เรียนปีห้า จ.ป.ร. ยังหล่อขำ

ออกฝึกงาน ฐานผู้หมวด กวดผู้นำ ที่พันสาม กรมผสมที่หก ยกนิยาย

ปีศูนย์แปด แผดกระบอกปืน ยืนคร่ำคิด คอมมิวนิสต์ มันเปิดฉาก ขึ้นหลากหลาย

เสียงสัญญาณ ทหารพร้อม จะยอมตาย เพื่อไว้ลาย ปราบไอ้ชั่ว ตัวอับปรีย์

คอมมิวนิสต์ มันก็ไทย ใจสุดชั่ว ลืมเงาหัว ตัวแย่งรัฐ น่าบัดสี

ยังลอยนวล ป่วนชูคอ จ้อวาที ทุจทรพี ผู้คิดร้าย ต้องตายเร็ววัน

· ครั้งที่สอง ต้องคลุกเคล้า เข้าและออก หลายระลอก หลายหน จนเฝ้าฝัน

ปีหนึ่งห้า หนึ่งหก ยกป้องกัน ไปรบรัน ลาวลำบาก ที่ปากเซ

เมื่อครั้งนั้น เสือพรานไทย ใจองอาจ พลีเพื่อชาติ ฉับพลัน ไม่หันเห

ส่งอาหาร ดันเข้าไป ได้บานเต เมืองปากเซ อิ่มท้อง ต้องอุบล

เพราะข้าศึก คึกดัน กระชั้นชิด เข้ามาติด แดนไทย ให้สับสน

กองกำลัง นิรนาม สามกองพล ไปผจญ ศึกทัพ ไม่กลับมา

· คือกองทัพ ลับปกปิด ที่เปิดเผย พวกเราเคย สวมวิญญาณ เสือพรานกล้า

ยุทธภูมิ ซุ่มร่าง ลวงพรางตา ยกกรีฑา ยอดนักสู้ สู่ฝั่งลาว

นโยบาย สายทหาร ป้องกันชาติ อธิราช อยู่แห่งไหน ไปสู้เขา

มิให้กราย ใกล้ประเทศ เขตของเรา หวังบรรเทา หยุดยั้ง ห่างดินแดน

รวมพลัง หนุ่มไทย ใจกล้าหาญ ไปป้องกัน เอกราช ที่รักแสน

มิยอมให้ ชาติศัตรู มาดูแคลน ไปรบแทน ประชาราษฎร์ ของชาติไทย

จะเหนื่อยยาก ลำบากกาย ไม่เคยคิด แม้ชีวิต จะดับดิ้น สิ้นสลาย

ถึงทนทุกข์ ทรมาน นานเท่าใด ประชาไทย คงอยู่ คู่ฟ้าดิน

ทุกวันคืน ฝืนอาวรณ์ นอนกลางป่า เที่ยวเสาะหา ข้าศึก มิรู้สิ้น

รบรุกไล่ ฝ่ายศัตรู หมู่ไพริน ถึงยามกิน หิวโซ โอ้เสือพราน

ถึงยามหนาว ร้าวกายใจ สะท้อน ถึงยามร้อน แทบมอดไหม้ ดังไฟผลาญ

ต้องห่มกาย ไว้ด้วยป่า พนาวัลย์ ห่างยอดขวัญ จากแม่พ่อ ขอเสี่ยงภัย

ทั้งไข้ป่า ห่ากระสุน แห่งขุนเขา แนวลำเนา โขดเขิน เนินไศล

หุบห้วยเหว แห่งภูผา สุดฟ้าไกล มีความตาย ใจหยุดเต้น เป็นเดิมพัน

ปากเซเคียง เชียงรมมุ่ง ทุ่งไหหิน เป็นแหล่งถิ่น เคยอยู่ คือสุสาน

ผ่านศึกรัก อดีตรบ แบบครบครัน ได้รางวัล ทองหลังพระ ปฏิมา

· อุบลราช ธานี ศรีสถาน ทหารเสือพราน พักเหนื่อย ยามเมื่อยล้า

เมื่อรอดตาย ได้พักเหนื่อย เมื่อยกายา เชยปทุมา เมืองอุบล ล้นเปี่ยมใจ

นึกย้อนหลัง ครั้งอดีต กรีดทรวงลึก พ้นจากศึก ข้ามโขง ปลอดโปร่งใส

ผ่านช่องเม็ก จากเขตลาว เข้าเมืองไทย ถึงทันใด พบไออุ่น คุณแผ่นดิน

· คุณกฤษณา กับพิชัย ไปล่วงหน้า พักกายา ค่ายสรรพสิทธิ์ คิดถวิล

คอยคุณเกษตร สิทธา นครินทร์ กวีศิลป์ และนงเยาว์ เขาตามมา

ระวังแถว ชี้แนวเขต ให้เสร็จสรรพ รอคอยรับ ขบวนเรา เข้าไปหา

ห้าสองที่ ยี่สิบ กรกฎาคม ฉลองศรัทธา ด้วยปลาโจก อย่าตกใจ

เปิดเวฟไซด์ โทรไปถาม ตามทางผ่าน บริการ ของคุณมนัส เขาจัดให้

เกือบชั่วโมง คุยกัน จนมั่นใจ เส้นทางไหน ยังไม่รู้ ดูอีกที

ปื๊ดบอกว่า สระบุรี ปรี่เลี้ยวขวา ขับมุ่งหน้า ผ่าสีคิ้ว ดิ่วเต็มที่

เข้าขุขันธ์ หันเลี้ยวซ้าย ไปทางดี เข้าเมืองศรี สระเกษ เขตเลี่ยงวน

ทางทิศขวา กันทรารมย์ ชมแหล่งหล้า ขับมุ่งหน้า สู่วาริน จนสิ้นถนน

นอนพักเหนื่อย เมื่อยหาย คลายกมล เช้าสองคน ไปที่ดิน สิรินทร

· ได้ฤกษ์ดี ศรีสวัสดิ์ สตาร์ทเครื่อง จดเนื้อเรื่อง เรียงความ ตามครูสอน

กลับมาเล่า สู่กันฟัง ตั้งเป็นกลอน อนุสรณ์ ไปคราวนี้ มีมากมาย

นิราศเรื่อง เมืองอุบล ครั้งยลเยี่ยม ตั้งจิตเปี่ยม เตรียมการ มานานหลาย

คิดครวญหา อยากมาเห็น ไม่เว้นวาย เมืองความหมาย ในเบื้องหลัง หลายครั้งคราว

ใคร่มาเคียง เพื่อเรียงถ้อย ร้อยนิราศ รอยประวัติ จัดกรองกลั่น วันก่อนเก่า

ย้อนอดีต คิดเหตุการณ์ เมื่อนานเนา ยังฝังเฝ้า เร้าเตือน มิเลือนราง

หวังสัมฤทธิ์ ประดิษฐ์กรรม นำนิราศ ผู้ประสาท ปราชญ์ปัญญา มาสรรสร้าง

ฝากสุนทร กลอนกวี เวทีกลาง บนแนวทาง สายภาษา ศิลปะไทย

· อาทิตย์สิบเก้า กรกฎา ปีห้าสอง ญาติพี่น้อง รวมมิตร อุทิศให้

บรรพบุรุษ สุดบูชา ลับลาไป รวมปัจจัย รำลึก นึกพระคุณ

หลังทำบุญ เสร็จกิจ สัมฤทธิ์แล้ว รีบจรแจ้ว ไปงาน อย่างหันหุน

สองงานศพ วัดพระศรี นี้ได้บุญ จิตกระตุ้น เตือนใจ ให้ปลดปลง

อีกหนึ่งงาน การสมรส ดูสดชื่น แต่งตัวดื่น ดาษประดับ ดังกับหงส์

นำมาเปรียบ เทียบคู่งาน ก็พาลปลง จ่อมจมลง ได้ยังไง ในสังคม

· มาเตรียมการ ที่บ้านเรา เช้าต้องตื่น ให้ราบรื่น เรื่องเดินทาง คงดีถม

นอนให้คุ้ม กลุ้มเพลีย ระเหี่ยตรม หายทรุดโทรม ชมอิสาณ นานไปที

เข้ายามสาม ตามเวลา ลืมตาลุก นาฬิกา ไม่ทันปลุก ลุกจากที่

ชักปวดเข่า เข้าเล็กน้อย ไม่ค่อยดี หยูกยามี เตรียมไว้ เอาไปพลัน

รอเพื่อนเรา เช้าวันนี้ ยี่สิบแล้ว จิตผ่องแผ้ว น้ำแก้วดื่ม ลืมความฝัน

คว้าดินสอ กลอกลอน อ้อนรำพัน ไปนอนฝัน อีกนิดหน่อย ค่อยมีแรง

· เต้าฮวยเห่า เจ้าซนคราง หางกระดิก ส่ายกุ๊กกิ๊ก กระดิ๊กกระด๋อง เสียงหงองแหวง

เห็นลุงเหลือ เมื่อจำได้ ไม่เห่าแรง หมาแสดง รักได้เจ๋ง เก่งบรม

สัมภาระ กระเกรียม เตรียมตัวขน ขึ้นรถยนต์ เชฟโรเลท จนเสร็จสม

ยางอะไหล่ บรรทุกหลัง ตรวจยางลม แบกระงม ข่มใจ ยามไกลเรือน

เต้าฮวยซน จงทนเหงา อย่าเศร้าสร้อย เจ้าหน้าจ๋อย ไปหน่อยหนา ทำหน้าเจื่อน

อยู่กับเหมียว เดี๋ยวพ่อกลับ ไม่ลับเลือน อยู่เป็นเพื่อน เล่นให้ดี อย่าตีกัน

อย่าให้เสีย ชื่อว่า หมาบางแก้ว เห่าเสียงแจ้ว กระดิกหาง ช่างน่าขัน

แม่ฝากซื้อ ลูกชิ้น แบ่งกินกัน สามสี่วัน กลับมา อย่าเหงาเลย

· ตีห้าครึ่ง บึ่งยาตรา ราชาฤกษ์ อัมพรเบิก ฤกษ์กระจ่าง สว่างเสวย

ควรรีบจร ก่อนสางสาย สบายเสบย ทางคุ้นเคย เข้าปั้ม น้ำมันเต็ม

ขึ้นโทลเวย์ ไม่เลโล โผล่รังสิต ร่างกายฟิต ปึ๋งปั๋ง กำลังเข้ม

ราชถี สี่ล้อบด อิ่มโอฐเอม สามปรีดิ์เปรม เกมท้าทาย ไปตะลอน

· ถึงพระอินทร์ รุ่งลาง ต่างระดับ สายกลางขับ ขยับรุด ไม่หยุดหย่อน

มองทางซ้าย ไม่วายถวิล ถิ่นเมืองนอน บิดามารดร ก่อนเติบโต โอ้ผ่านมา

บางปะอิน ถิ่นเก่า เราเคยอยู่ สุดเสียงกู่ อยู่อาศัย ไกลหนักหนา

เมื่อเก่ากาล เป็นบ้านนอก คอกวัวนา เกี่ยวข้าวหญ้า นำหน้าควาย ป่ายซุกซน

เก็บข้าวตก ยกคันไถ เลี้ยงควายทุ่ง มิหวังมุ่ง อยากรุ่งเรือง เรื่องสับสน

พรหมลิขิตนำ ตามรอยขีด จิตบันดล ไปเปปน วงวนวัง อย่างผู้ดี

เกิดคอกวัว เป็นตัวตน บ่นใยเล่า ตัวตนเรา จากเผ่าพันธุ์ มั่นศักดิ์ศรี

เพียรเท่านั้น เกิดปัญญา บารมี ปทุมธานี อยุธยา ข้าเติบโต

· ผ่านวังน้อย หนองแค เคยแลหาย สุริยฉาย ให้แสงสรวง ดวงไม่โผล่

เบิ่งพระบาท พุทธฉาย ใจพุทโธ ตั้งนะโม ปฏิบัติ นมัสการ

สระบุรี เลี้ยวขวา มุ่งหน้าลิ่ว ขับลมฉิว ดิ่วประตู สู่อิสาณ

มิตรภาพ ราบเรียบรวด มียวดยาน งามตระการ ผ่านทิวทัศน์ ผูกมัดใจ

· ถึงแก่งคอย เริ่มน้อยจิต คิดขอผ่าน พี่คอยนาน สุดทานทน จนไม่ไหว

พี่เคยคอย ค้อยคอย จนน้อยใจ น้องเมื่อใด จะได้มา ปล่อยข้าคอย

รถขึ้นเขิน เนินวนา ป่าไศล เห็นพงไพร ใจเหว่ว้า ข้ายิ่งหงอย

พ้นมวกเหล็ก แห่งความหวัง ยังเฝ้าคอย คอย คอย คอย จนคล้อยดวง ห่วงอาวรณ์

· คุณนงเยาว์ เฝ้าเบาะหลัง นั่งคุดคู้ เบิ่งตาดู ภู่พฤกษา พนาสลอน

คุณเหลืออยู่ คู่ฉับขับ ไม่หลับนอน เสียงฉะอ้อน เอื้อนเอ่ย เผยวจี

แดดไม่มา ปล่อยฟ้าหม่น ไม่ทนหิว ควบดิ่งคิ่ว ทิวพนา ฝ่าวิถี

ปตท. กลางดง คงเข้าที จรลี รี่ชิดซ้าย คงได้ความ

มองน้อยหน่า น่าสน เรียงบนแผง จะขายแพง หรือไม่ใคร่อยากถาม

หันมิเห็น แม่ค้าขาย ใบหน้างาม ขอทราบนาม แล้วไฉน ไม่ออกมา

ชักน้อยใจ หน่ายจิต คิดโมโห ซักกิโล แก้โซหิว ชุ่มชิวหา

จึงจำใจ เปลี่ยนแปลง เป็นแกงปลา ปิดด้วยยา ขนานแท้ แก้ความดัน

· จากกลางดง ตรงไป ไม่ละลด เสียงล้อบด มิตรภาพเพียงเสียงสรรค์

สามชีวิต จิตเดี่ยว เกี่ยวสัมพันธ์ จุดมุ่งมั่น หมายสีคิ้ว ดิ่วโชคชัย

เหวห้วยหุบ มอกูบเกย เลยปากช่อง ลำตะคอง จ้องคำนึง บึงน้ำใส

นึกถึงน้อง มองเพียงแว๊บ แปลบกลางใจ ฉีกออกซ้าย ไขว้ยูเทิน เมินตะคอง

พาพี่เศร้า เพราะเจ้าซ้ำ ระกำจิต เฉาชีวิต ฉีดร้อนรุ่ม ชุ่มกลัดหนอง

หวังชิดเชย เขนยนาง ปรางประคอง กลับขาดน้อง พี่ปองหา ลับตาไกล

· กระบะน้อย คล้อยเผ่น เส้นยี่สิบสี่ หลบตาหรี่ มิสู้แรง สุรีย์ใส

จิตโบยบึ่ง ถึงทางแยก ไม่แปลกใจ ปักธงชัย ไปโลด รถเบาบาง

เที่ยวทางนี้ มิประสบ พบแม่ย่า สักการะ ด้วยดวงใจ ไม่เหินห่าง

สุรนารี ศักดิ์สิทธิ์แท้ ส่งแม่นาง ไปเคียงข้าง สร้างสวัสดิ์ พิพัฒนมงคล

น้อมมโน ย่าโมช่วย อำนวยโชค ลาภดิลก โชคบันดาล สราญผล

พบสิ่งดี ในอิสาณ กันทุกคน สุขกมล ชนม์ชื่น รื่นเริงใจ

· ถึงปักธง ไตรรงค์งาม สยามผงาด เด่นจรัส สะบัดพลิ้ว ปลิวไสว

สัญลักษณ์ ประจักษ์แจ้ง แห่งหลักใจ ปักธงไทย ชัยชนะ ข้าศึกเกรง

ปักธงชัย ผ้าไหมงาม นามกระฉ่อน ไร่ต้นหม่อน เลี้ยงไหม ทอได้เจ๋ง

ชุดละเลื่อม สีดอกลาย ระบายระเบง ย้อมละเลง เก่งฝีมือ เลืองลือไกล

หนทางยาว เจ้าอย่าพ้อ พี่ขอผ่าน อีกไม่นาน วันหน้ามี พี่มาใหม่

ย้อนมาชม โฉมเฉลา อย่าเหงาใจ พี่ห่วงใย ให้น้องสุข อย่าทุกข์ตรม

· ปักธงชัย กับโชคชัย ไม่ไกลนัก พี่ปักรัก ฝากใจ ไม่ขื่นขม

อยากพบโชค วิโยคคลาย หายอกตรม ขับรับลม ระเรื่อยเล่น เกาะเส้นแนว

ถึงโชคขัย ตั้งใจดี ต้องมีโชค หายทุกข์โศก สิ้นโรคภัย ใจผ่องแผ้ว

อธิษฐาน การเดินทาง ถึงฝั่งแนว ขอคลาดแคล้ว พิบัติภัย โชคชัยมี

ยามคราวโชค โฉลกช่วย หวยก็ถูก เกิดความสุข ทั่วถ้วน ล้วนสุขี

ยามโชคลับ อับโฉลก โชคไม่มี เฉียดทุกที แทงกี่งวด ก็ชวดเงิน

· ฝ่าละเลาะ เจาะเส้นทาง ย่างฉลุย เสียงพูดคุย เคล้าคลุ้ง มุ่งโขดเขิน

มองป้ายบ่ง ชี้บอกทาง ต่างเพลิดเพลิน มาเผชิญ เนินอิสาณ สำราญใจ

หนองบุญมาก หนักบุญ พูนสนอง มีน้ำนอง มองหาคู่ อยุ่ตรงไหน

ไปสร้างบุญ ให้บังบาป กำลาบอาบาย เกิดปางใหม่ ขอให้บุญ เนื่องหนุนนำ

เกิดมีกรรม ช้ำฤดี ที่เคยคุ้น เพราะน้อยบุญ วาสนา มาแห่หาม

ต้องสะสม บุญพา พยายาม เผื่อคนงาม ช่วยให้หาย คลายระทม

· ถึงหนองกี่ มีผ้าทอ ขอสักผืน พี่สุดฝืน หนาวปีนี้ ไม่มีห่ม

เมื่อหนาวมา คราใด ใจระบม จะขอหุ่ม สู้ลมหนาว ใต้เงาจันทร์

มาหนองกี่ กี่ครั้ง พี่ยังหนาว ให้ปวดร้าว ไปถึงไหน ใจน้องขวัญ

ขออีกที หนาวปีใหม่ หายจาบัลย์ เพราะพี่ฝัน ว่าห่มน้อง ในห้องนอน

· ขับรถไกล ใจคะนึง ถึงท่านภู่ สุดยอดครู ผู้ประดิษฐ์ คิดคำสอน

ที่ใดถึง คำนึงคิด ประสิทธิ์กลอน นำสุนทร วอนฝากเพื่อน เพื่อเตือนใจ

· ปี๊ดมีปุ๊ เป็นคู่คิด กายฟิตปั๋ง เข้าระวัง เขตแนว อยู่แถวไหน

ที่อำเภอ สิรินทร อาจร้อนกาย มีแรงใจ ใคร่บรรจบ นัดพบกัน

เหลือ กดเบอร์ เพ้อพก ยกโทรศัพท์ เสียงขานรับ ตอบฉับไว จ้าระหวั่น

เจ้าทั้งคู่ อยู่แห่งไหน ทำไรกัน ช่วยยืนยัน ให้มั่นคง ตรงแผนการ

· ถึงนางรอง จะต้องจอด หายอดขวัญ คิดจะฟัน ยอดขาหมู เมนูอาหาร

คลายแข้งขบ รบกับเกียร์ มาเสียนาน ฟัดสองจาน หั่นคากิ ที่ลักษณา

เนื้อหนังหมู ชูชื่นรส งดไม่ได้ อดฝืนใจ แสนลำบาก ยากนักหนา

แม้นไม่ลิ้ม ให้อิ่มพุง ที่มุ่งมา เขาถือว่า มาไม่ถึง ซึ่งนางรอง

ไกลนางรอง น้องนาง พี่ห่วงหา เจ้าแก้วตา เนื้ออุ่น อย่าขุ่นหมอง

ถึงในฝัน นั้นห่างไกล ใจยังครอง เจ้านวลน้อง มิรองใคร จากใจจริง

เป็นนางเอก นางรอง ก็น้องรัก มอบใจภักดิ์ จริงแท้ แม่ยอดหญิง

อย่าหันเห อย่าเรรวน อย่าด่วนชิง อย่าทอดทิ้ง อย่าไปไกล อย่าใจจาง

· จากนางรอง มองหมาย ไปข้างหน้า ไม่ชักช้า มาเดี่ยว ไม่เหลี่ยวหลัง

สุขกมล ประโคนชัย อยู่ปลายทาง ขับระวัง มีรถสวน มากวนใจ

อยู่ในเขต บุรีรัมย์ ไม่ช้ำชอก ไม่เคยหลอก ใครสักคน แต่หนไหน

อยากจะมา ตั้งหลายหน ประโคนชัย เชื่อมสานใย สตรี ที่ใจงาม

ประโคนชัย ใช้เวทย์มนต์ ประโคนปัก เป็นเสาหลัก ปักเขต ประเทศสยาม

บอกศัตรู ผู้อยากบุก เข้าลุกลาม จะปราบปราม ให้พ่ายพับ ลี้ลับไป

ประโคนคับ บังคับช้าง ระหว่างคึก ในยามศึก คึกผงาด ไม่หวาดไหว

ประกบเน้น เผ่นผยอง จ้องเหตุภัย ประโคนชัย พอได้ผ่าน ซ่านฤดี

· ช้อนสองมื้อ อื้อสบาย หายใจโล่ง รถปลอดโปร่ง ขับสบาย ไต่วิถี

แนวสุรินทร์ ถิ่นช้างใหญ่ ใกล้ทุกที สองข้างมี สวนนา ป่าไพรวัลย์

อำเภอประสาท จังหวัดสุรินทร์ ถิ่นปราสาท หนทางลาด ราบเขิน เนินสวรรค์

สืบเส้นสาย ยี่สิบสี่ มี่ยวดยาน สวนแซงซ่าน ซิ่งซบคู่ ดูให้ดี

· มองประสาท ราชวัง ครั้งเก่าก่อน เหลืออาวรณ์ สะท้อนทรวง ห่วงศักดิ์ศรี

ความจำเริญ ลับสลาย ไปทุกที ยิ่งนานปี มีแต่เห็น เดนผุพัง

เพียงโบราณ วัตถุ ผุสลาย ดาษเรียงราย ทิ้งไว้ดู ผู้เกิดหลัง

โศกสลด หดหู่ สู่ภวังค์ สิ้นความหวัง ระวังไว้ ในปัจจุบัน

อย่าให้ย้อน วงจรร้าย ได้อุบัติ เกรงประวัติ อาจซ้ำรอย คอยเหหัน

ขอปวงชน คนไทย ได้ช่วยกัน อย่ายอมมัน พวกเลวร้าย ได้ครองเมือง

ห่วงปราสาท ราชวัง จะพังสิ้น เกรงแผ่นดิน จะเดือดร้อน พาลเกิดเรื่อง

อย่าให้มาร ผันผวน เข้ากวนเมือง เลวกระเดื่อง เปลื่องนรก ลามกภัย

· ตีรถยาว ราวเหิรเหาะ เลาะเรียบลาด ผ่านปราสาท เมืองสุริทร์ ดินแดนไสว

มุ่งสังขะ ขุขันธ์ กันดารไพร ส่งดวงใจ ไปอำเภอ สิรินทร

โทรศัพท์ รับส่งต่อ ขอให้รู้ ว่าปี๊ดปุ๊ อยู่ไหน ไม่รีบร้อน

แม้ทางไกล ก็ไม่ช้า อย่าอาวรณ์ คอยหน่อยก่อน ได้พบหา อย่ากังวล

ถึงสังขะ จะคำนึง ถึงหอยสังข์ พุทธมนต์หลั่ง รดมือ คือกุศล

ยะเยือกเย็น เห็นสวรรค์ ชั้นเบื้องบน ฝังกมล ทรงจำ ยังย้ำตรึง

จะไม่ลืม สังขะ เมื่อจะผ่าน จะไม่ลืม สังขาร เมื่อผ่านถึง

จะเร่งหล่น ตามวาระ อย่าคำนึง เมื่อใกล้ถึง สุดทาง สังขารา

เมื่อสังขาร จะผ่านร้อน ต้องผ่อนหนาว เมื่อถึงคราว เข้าตาจน ทนไว้หนา

อย่าหลงรูป รสระริน กลิ่นผกา สุคนธา เสียวสัมผัส ให้รัดใจ

สังขสงส์ องค์เจ้า เข้าตำรับ จงยอมรับ กับคำสอน สิ้นสงสัย

ว่าทำบุญได้บาปกรรม ทำทำไม เถอะทำไป เดี๋ยวใบบุญ บังบาปพลัน

· ถึงขุขันธ์ ตะวันยอ ทออ่อนแสง ส่งฤทธิ์แรง แสงแห่งธรรม คำว่าขันธ์

หวนระลึก นึกให้เห็น อย่าเว้นวัน เตือนใจมั่น ขันธ์ทั้งห้า อย่านิวรณ์

รูปเวทนา อีกสัญญา และสังขาร ทั้งวิญญาณ เตือนไว้ดี มีคำสอน

ปองจิตปลง คงแท้ ให้แน่นอน วันนี้ย้อน มาขุขันธ์ มั่นในปลง

เลิกซึมซาบ ลาภยศ สรรเสริญสุข ลืมเรื่องทุกข์ มัวเมา คอยเฝ้าหลง

ทิ้งความโกรธ ลดทิฐิ สติคง เดินทางตรง สายกลาง เส้นทางธรรม

· เสียงนายปื๊ดจื๊ดเจี๊ยวให้เลี้ยวซ้าย ไปทำไม ทางปื๊ด เดี๋ยวมืดค่ำ

ขับเข้าเขต เดชอุดม ใช่งมคลำ ทางประจำ ตามแผน ที่แพลนมา

ผ่านไพรบึง บึ่งเมืองเดช เขตขุนหาญ แดนชายชาญ ทหารเสือ เหนือเก่งกล้า

ท่านขุนคน หรือขุนเขา เราศรัทธา เมื่อใจกล้า ชนะภัย ไม่หวั่นเกรง

เฉี่ยวอำเภอ ศรีรัตนะ กันทราลักษณ์ ขับไม่ยาก ไม่ค่อยโค้ง วิ่งตรงเผง

ใกล้เมืองเขต เดชอุดม สมนักเลง ไม่โคลงเคลง ไม่เกรงว่า จะร้าพลัง

หนทางไกล ใกล้จะฮอด จอดที่หมาย ขอพักใจ ในท้องถิ่น ถวิลหวัง

เดชอุดม สมชื่อ คือพลัง ย้อนเบื้องหลัง ครั้งเคยเยือน เหมือนเรือนชาน

อุดมเดช อุดมฤทธิ์ เมื่อจิตมุ่ง เข้าถลุง เผด็จศึก ที่ฮึกหาญ

กลายเป็นเมือง เรืองรอง ผ่อนตระการ ยืดยาวนาน เกินจำเนียร จะเขียนชม

· แวะเข้าปั้ม น้ำมันเติม เสริมลิขิต โทรศัพท์ติด เปลี่ยนแผน แสนเหมาะสม

อนุมัติ นัดช่องเม็ก เช็ดฟ้าลม จะขับชม ชายแดน ที่แสนไกล

ถามคนถิ่น ตัดสินความ เมื่อยามเซ่อ มุ่งอำเภอ บุณฑริก ฉีกลงใต้

ภูมิทัศน์ จัดไว้งาม ตามพงไพร ชื่นชูใจ ให้หวนนึก รำลึกลาว

ที่บุณฑริก อีกหนองแสง แห่งความหลัง เมื่อคราวครั้ง จำได้ วัยหนุ่มสาว

เป็นเสือพราน หาญผจญ ดั้นค้นลาว เคยบินเข้า หนองแสง แหล่งรวมพล

สนามบิน ถิ่นทหาร ไร้ลานจอด ยาวตลอด ปูลูกรัง สร้างสับสน

บรรทุกซี ร้อยยี่สิบสาม เคยย่ำยล บินอุบล หนองแสง แผลงฤทธิ์

·เลาะแก่งอีเขียว เลี้ยวทรายใหญ่ ไปช่องเม็ก ลันทมเช็ค โหวกเหวกวู้ อยู่ไหนนี่

ทมขายปุ๋ย ลุยอยู่กุม ภวาปี วันพรุ่งนี้ เจอะกัน อย่าหวั่นใจ

สุนันทา เธอมาด้วย ช่วยเป็นเพื่อน อย่าลืมเตือน ให้เพื่อนรู้ ว่าอยู่ไหน

ไปพักผ่อน นครพนม ให้สมใจ ผู้สูงวัย รวมเป็นเจ็ด เพชรยังยอม

เห็นหนุ่มขาว สาวยืด ปี๊ดกับปุ๊ รีบสาธุ ผู้สูงวัย ไม่ผ่ายผอม

ทนงานหนัก พักคืนเดียว ไม่เหี่ยวงอม เปิดกระปอม ล้วงกระเป๋า เขย่าโซดา

ท่านถามไถ่ ถึงบุณฑริก ทางซิกแซ็ก เส้นทางแปลก เปลี่ยนใหม่ เคยไปหา

หลุมบ่อลาย สายฝน หล่นพรำมา เป็นเวลา ฤดูฝน อย่าบ่นเลย

· ช่องเม็กเดิม เพียงเป็นด่าน พอผ่านได้ สมัยใหม่ ใหญ่เริด ดูเปิดเผย

สมัยเก่า ฝุ่นกลบ ตลบเลย สุดภิเปรย เปรียบปาน การเปลี่ยนแปลง

ขับเข้าเยี่ยม ชมเขื่อน เยือนไฟฟ้า สุนันทา ลันทม ข่มใจแข็ง

เพิ่งพำนัก พักกับภูต สู้สุดแรง มาสำแดง เห็นแหล่งตำบล กลางฝนโปรย

แสงเรืองพลบ หลบฝน บนสโมสร นั่งถอดถอน ชมวิว แก้หิวโหย

แล้วมุ่งหน้า สู่วาริน แบบบินโบย ไม่โอดโอย พออิ่ม ชิมโอชา

เข้าที่พัก พิงกาย ค่ายสรรพสิทธิ์ ขับเลยนิด คิดย้อนทาน คลานเข้าหา

รินลอุบล ห้องชุด มุดกายา หายเมื่อยล้า พาสุขใจ เมื่อได้ยล

หลับสบาย หายหิว เปรมชิวหา ลิ้มรสปลา โจกนึ่ง ผึ่งสายฝน

ร้านสันติ โภชนา ปลาอุบล สัมฤทธิ์ผล ยลราตรี นทีมูล

· ซื้อหมูยอ ร้านตองหนึ่ง บึ่งรถต่อ ห่วงพะนอ หล่อเย็นไว้ มิให้สูญ

เอาใจใส่ ของนายเหลือ ใจเจือจุน ฝากแม่คุณ ลูกเหมียว พ่อเที่ยวไกล

คิดถึงลูก คิดถึงหลาน นานนานจาก ทำใจยาก อยากจะกลับ มาอยู่ใกล้

ขอพ่อแม่ แค่สามวัน จะผันกราย มาอยู่ใกล้ ลูกยา อย่าร้าวรอน

· ลาบอุบล หนทางไกล ไปพระธาตุ แต่ไม่ขาด สักการะ อนุสรณ์

องค์พระแก้ว บุศราคำ ค้ำอมร กราบขอพร วอนไหว้ ด้วยใจธรรม

วันที่สอง ของเส้นทาง ระหว่างเที่ยว ไม่โดดเดี่ยว เดียวดาย มากรายกล้ำ

อำลาองค์ แก้วนุช บุศราคำ เมื่อพลบค่ำ กะจะนอน นครพนม

มุ่งทิศเหนือ เหลือ นงเยาว์ เขาคนนั่ง อ่านป้ายทาง ข้างถนน จนเสียงขรม

สองหนึ่งสอง มองสวนยาง สร้างอารมณ์ ชี้ฉันชม ช่วยข่มตา ขับมานาน

เผ่นผ่านช่วง ม่วงสามสิบ ไม่รีบร้อน เมื่อยก็ผ่อน พักปั้ม ดื่มน้ำหวาน

อีซูซุ ปุ๊กับปื๊ด ยืดหดคลาน ขับสำราญ มิให้คลาด อำนาจเจริญ

เด็กตำรวจ ตรวจถามว่า คุณตาไปไหน เหลือชอบใจ ส่ายแผนผัง อย่างเคอะเขิน

อเมซอน ก่อนนิราศ อำนาจเจริญ ดื่มเพลิดเพลิน เจริญโอชา รสกาแฟ

เข้าห้องน้ำ ห้องท่า เดินหน้าต่อ ห้าพะหน่อ แจ่มใส คล้ายเพ็ญแข

ได้ยาดี มีมาเสริม เพิ่มดูแล ใครว่าแก่ แต่ไม่เก่า เราตะลุย

เลยเสนาง คนิคม ชมพฤกษา เลิงนกกา นิคมดำสร้อย คล้อยฉลุย

สองคันตาม ถามโทร แถมโม้คุย ผ่าเมฆปุย ลุยน้ำฝน ถนนธาร

มื้อกลางวัน นั้นไม่สน จะทนอด แวะจอดรถ ปลดทุกข์ มุกดาหาร

บนเส้นทาง ไม่วางเว้น เห็นสะพาน เชื่อมโขงธาร ลาวกับไทย ไว้หนึ่งเดียว

· จับเนื้อข่าว มาเล่าความ จากถามไถ่ เรื่องการไป ข้ามของ การท่องเที่ยว

บริษัท จัดกรุ๊ปทัวร์ ยั้วเยี้ยเชียว ราคาเดียว เดินทางคู่ หมู่เหมาคัน

เคยข้ามโขง ลงเรือ เมื่อหนหลัง ฉันเคยนั่ง เครื่องบิน ลงถิ่นสวัณ

ยุทธศาสตร์ จัดการรบ แบบครบครัน เมืองสวัณ นาเขต ประเทศลาว

· พ้นจากเมือง มุกดา มาทางเลียบ ขับนิ่มเนี๊ยบ เลียบวารี ฟ้าสีขาว

แสงสอดส่อง ละอองกระเพื่อม ละเลื่อมพราว พระธาตุขาว พราวจรัส พระฉัตรทอง

มนัสการ องค์สัมมา สัมพุทธเจ้า ดังได้เฝ้า บังคมบุญ ทูนฉลอง

พระธาตุพนม บรมสัมมา ศรัทธาปอง โปรดคุ้มครอง พ้นผองพาล หลีกมารผจญ

วัดพระธาตุ พนมวร มหาวิหาร เปล่งปราะการ ปลั่งประกาย สายกุศล

พระพุทธคุณ บุญญาณ ประทานดล เราห้าคน กราบพนม ก้มวันทา

ได้อิ่มบุญ ศูนย์อาหาร หันเข้าฟัด จอดโลตัส อัดพลัง สั่งราดหน้า

ชามโคมสูง เติมพุงป่อง คล่องโอชา ชมสินค้า จะจับจ่าย ไปพนม

· จากโลตัส เจอนัดหมาย เยื้องกรายต่อ จะไปรอ พ่อค้าปุ๋ย โทรคุยขรม

เย็นวันนี้ มีคุณนันท์ กับลันทม อยากรับลม ริมฝั่งโขง ให้โปร่งใจ

ขับกินลม เชยชมวิว ทิวขอบโขง หายใจโล่ง โปร่งอารมณ์ ชมฟ้าใส

มองเห็นยอด องค์พระธาตุ วิลาศวิไล เลี้ยวจอดซ้าย ใจพันผูก มรุกขนคร

กราบพระธาตุ องค์งาม นามประวัติ เขียนไว้ชัด วัดวิสุทธิ์ พุทธอนุสรณ์

เส้นทางคน โอนร้าง สร้างนคร ยึดบวร สารีธาตุ ปฏิบัติทาน

เดินถ่ายรูป สถูปเจดีย์ สารีธาตุ ชมรุกขชาติ สลัดทุกข์ เกิดสุขศานต์

เหมือนอยู่เบื้อง ยุคลบาท นมัสการ บุญสุนทาน พึงถวาย ชาติใหม่มี

ผ่านเรณู นวลละออง ฟ่องเกสร คราวหน้าย้อน กลับมาหา อย่าหมองศรี

ขออนิสงส์ ส่งบุญญา บารมี มาคราวนี้ มิได้ชม ให้สมใจ

· ขบวนถึง นครพนม ชมสองฝั่ง ธาราหลั่ง สั่งคลองโขง ล่องลงใต้

ชมวัดวา มองอาราม งามวิไล เนินไศล ฝั่งลาว ขุนเขาคาม

มองวัดริม ตลิ่งพนม โลมเขื่อนขันท์ สาระพัน สวรรค์แคว้น แดนสยาม

เบิ่งท่าแขก แปลกสายตา พนางาม สวยอร่าม ยามแดดรอน อ่อนประกาย

วัดโอกาส วัดโพธิ์ศรี วัดตรีเทพ สุขสมเสพย์ พุทธศิลป์ มิสิ้นสลาย

วัดนักบุญ อันนา หนองแสงพราย จุดกระจาย เบิกใบบุญ จิตจุนเจือ

· ตรวจแนวโขง โรงแรมทิว ได้วิวโขง ขนของลง มาจากรถ โดยลุงเหลือ

สำรวจปลา ร้านอาหาร ไว้จานเจือ มิเหลือเฟือ เมื่อมื้อนี้ มีเจ็ดคน

สั่งอาหาร เต็มชามโคม ลันทมถึง ห้าทุ่มครึ่ง จึงเข้านอน ขอพรกุศล

บุญและกรรม ทำวันนี้ เหมือนมีมนต์ ได้ดาลดล ทุกคนพับ ได้หลับนอน

คิดถึงจาน อาหารแจ๋ว แก้วเย็นเยือก เมนูเลือก อาหารปลา หน้าสลอน

ชนกระดก ยกระรัว กลัวตกตะกอน ปลาเนื้ออ่อน เผาะแข้ บึกกดคัง

ยินบรรเลง เพลงลาวเพราะ เสนาะโสต คงเต้นโลด ร่ายร้อง ก้องสองฝั่ง

เพลงหนาวหมอก ในเวียงเหนือ เมื่อเคยฟัง เมื่อคราวครั้ง ก.วิเสด เขตไทยดำ

· ปรับแผนวาง วันต่อไป ไว้รอบคอบ ขับชมรอบ คมขอบขวาน อาหารค่ำ

จากหนองคาย ไปอุดร ก่อนฝนพรำ จวบมืดค่ำ ณ.ที่ใด ไม่ต้องกลัว

สถานที่ มีทั้งวัน สามคันเที่ยว ขับลดเลี้ยว ถึงหลงทาง ก็ช่างหัว

เจ็ดชีวิต คิดไว้ไกล จะไปทัวร์ ทำตนตัว ให้ติดดิน ในถิ่นไกล

เช้าฝนโปรย โรยสุธา ฟ้าสลัว เมฆมืดมัว บดบังแสง สุรีย์ใส

สุริยคราส มิอาจเห็น มิเป็นไร เพราะดวงใจ เราใสกว่า จ้าสุรีย์

· อาหารเช้า เข้าเต็มพุง พยุงชีวิต ร่างกายฟิต ปึ๋งปั๋ง ดังเสือ หมี

ท่าอุเทน พระธาตุหมาย ตั้งใจมี เสริมราศี สร้างกุศล บนสายทาง

ถึงท่าอุเทน ร่มเย็นสุข ทุกข์เหือดหาย ได้ฝนพราย รายรอบ ขอบวิถี

พระสถูป เชิงชั้น หลั่นเจดีย์ ขอบารมี องค์พระธาตุ ท่าอุเทน

ชมทัศน์ทิว ริ้วละหาน ธารระริ้ว เทือกเขาทิว ปลิวฝอยฟอง เหน่อมมองเห็น

ริมโขงฝั่ง สะพรั่งพรู ดูรื่นเย็น ท่าอุเทน เป็นบุญญา ได้มาเยือน

ยี่สิบเอ็ด ธูปบูชา องค์พระธาตุ ทุกข์ประลาต สุขสะอาดใจ หาใดเหมือน

อธิษฐาน ขานมนต์กล่าว เฝ้าย้ำเตือน ทุกครัวเรือน จงร่มเย็น เป็นโชคชัย

· แผนที่กาง วางแถว แนวสถาน ไทยบึงกาฬ ปากซันลาว เว้ากันใหม่

พักบ้านแพง เพียงเล็กน้อย แล้วค่อยไป ผ่านย่านชัย บุรี ศรีสงคราม

ลุอำเภอ นาทม ชมทิวทัศน์ ธรรมชาติ จัดให้ ไทยสยาม

ป่าสวนเรือก เทือกเขา ส่องเงางาม ฟ้าสีคราม ยามแดดเรือง เรื่ออำไพ

พักบ้านแพง แรงยังดี มีเหลืออยู่ ไม่หดหู่ ดูบ้านแพง แรงยังไหว

ค่าสินสอด ยอดหรู โปรดรู้ใจ แพงเท่าใด ก็จะสู้ รู้ว่าแพง

· ออกบ้านแพง ร้อนแสงแดด เริ่มแผดเผา อาศัยเงา ไม้พุ่ม คลุมบังแสง

อยากมาแวะ แตะต้อง ของว่าแพง รวมเรี่ยวแรง แข็งใจต่อ ห้อบึงกาฬ

ชะโงกย้อย คล้อยคลุม พุ่มพงพฤกษ์ เริ่มรู้สึก ได้เวลา ของอาหาร

ยังหลงรส อยากลิ้ม ริมท้องธาร ชิมจอกจาน วันมื้อเที่ยง เพื่อเลี้ยงพุง

นันท์ลันทม ชมร้าน อาหารเที่ยง ขับมองเมียง เคียงป้าย จุดหมายมุ่ง

เลือกตรงข้าม น้ำปากซัน แซบซ่านพุง ขับนำจูง ขบวนเรา เข้าชมครัว

เจอปลาเผาะ เฉาะชิ้น น่ากินนัก แนบกับผัก ตักต้มยำ ซดน้ำกลั้ว

ทอดผัดเผ็ด เสด็ดยาด ฟาดกันนัว กินหมดครัว คลุกเคล้า ข้าวไข่ญวณ

เสียงสั่งซ้ำ ชุดสอง ไม่ต้องหยุด ให้รีบรุด ปรุงมา อย่าผันผวน

ฝีมือกุ๊ก สุกช้าช้า มาเป็นพรวน แถมชักชวน เที่ยวบึงกาฬ งานแข่งเรือ

บุญบั้งไฟ รับไมตรี ที่ได้เห็น ถือว่าเป็น บุญนำ งดงามเหลือ

ดูแม่น้ำ สองสี มีลอยเรือ งามทุกเมื่อ เมื่อได้มา มหานที

· อยากเยี่ยมยล โพนพิสัย ไปอีกหน่อย ตะวันคล้อย ย้อยดวง สุรีย์ศรี

ลาบึงกาฬ ปากซันงาม หวามฤดี หากบุญมี มาใหม่ ไม่ร้างรา

จอดปากคาด คาดการณ์ มีงานเข้า ลันทมเฝ้า แฟกซ์ส่ง ลงไปหา

ขบวนรอ จ่อที่ปั้ม จำนรรจา บิลการค้า ปุ๋ยขาย อุทัยธานี

· ล่วงรัตน วาปี รี่ลงใต้ โพนพิสัย มีพระเสี่ยง เคียงวิถี

แดนวัดวา พระอาราม งามนที ประวัติมี วิถีพุทธ สุดยองใย

ฟังจดจำ คำวาจา แม่ค้าน้ำ วัดเหมือนถ้ำ บุญกำซาบ ลงกราบไหว้

พญานาค ถักขนด สมโพชชัย หลวงพ่อใหญ่ ริมโขง โปร่งใจพลัน

ขับเข้าเมือง ค้นเรื่องวัด มณีโครต เห็นอุโบสถ ประณตพระเสี่ยง เพียงพบสวรรค์

ใจสัมผัส องค์จริง ยิ่งผูกพัน นมัสการ เช่าบูชา ผาสุกกาย

· ตะวันคลอ ยอแสง ยังแรงรุ่ง ขับรถพุ่ง มุ่งประสงค์ องค์พระใส

เข้าในเมือง ของจังหวัด วัดโพธิ์ชัย คู่หนองคาย ไสววิสุทธิ์ พุทธบูชา

มีตำนาน องค์พระใส สมัยลานช้าง ทั้งผู้สร้าง ผู้อัญเชิญ เนิ่นนานหนักหนา

จึงขอเช่า เข้าจอง ปองศรัทธา ไว้บูชา ที่บ้าน แผ่นทานบุญ

กราบพระใส ได้เมตตา มหากุศล ขอพุทธมนต์ โปรดดลใจ ไม่คลายสูญ

พระเมตตา บารมี ราศีพูน จงเกิดคุณ แต่ความดี อย่ามีมาร

· ขับล่องใต้ ไปอุดร เพื่อผ่อนพัก ซุกกายฝาก ศิริแกรนด์ แดนสถาน

เคยอาศัย ดินอุดร แต่ก่อนกาล เตรียมไปราญ รอนไพรี ที่เมืองลาว

ร้านกันเอง นักเลงดื่ม ลืมปวดล้า ชงโซดา ปลาน้ำโขง ลงแกล้มเหล้า

ฟังเสื้อแดง ดูแข่งบอลล์ ก่อนมึนเมา ขบวนของเรา อิ่มหนำ สำราญรมย์

พอรู้ทาง ต่างคน ก็ต่างขับ ตอนขากลับ ศิริแกรนด์ แสนขื่นขน

รอพบปื๊ด ปุ๊นันท์ และลันทม เขาหลงลม ชมฝน ที่หล่นพรำ

ค่ำคืนนี้ เข้านอน ตอนดึกหน่อย แรงไม่ถอย บ้อท่า ดูน่าขำ

ใจยังสู้ รู้ข่าวดี มีเงินคำ สิ้นระกำ เพราะธัมมะ พระให้พร

· พิษณุโลก โชคหลายชั้น ในวันศุกร์ ยังสนุกได้อีกวันจะผันผ่อน

หาที่ชม สมตั้งใจ ในอุดร บันทึกกลอน ให้รื่นรมย์ สมวิญญา

อาหารเช้า เรียบร้อย ฝ่าปรอยฝน สามารถยนต์ ย้อนมุ่ง ทุ่งนาข่า

ชมโอถอบ ช๊อปกันนิด ติดมือมา ซื้อเสื้อผ้า แล้วไปดู หมู่บ้านเชียง

· ทั้งสามคัน ลันทมนำ ตามเป็นหาง เลี้ยวไปพราง ทางสกล ถนนเลี่ยง

พอเห็นป้าย หลายกิโล โอ้บ้านเชียง ไกลเกินเพียง พอเวลา ขออย่าไป

มุ่งขอนแก่น แดนหมดรำ เสียงร่ำร้อง เลี้ยวน้ำพอง ลองไปดู ว่าอยู่ไหน

ได้ข่าวหลาม รองกระเพาะ เหมาะเจาะใจ ก่อนจะได้ ปลาบู่นึ่ง บึงแก่นนคร

· สองคืนวัน อยู่กันมา พาสุขสม นันท์ลันทม ข่มใจ กลับไปก่อน

ถึงกรุงเทพ เก็บงานหนัก ขอจากจร ห่วงอาวรณ์ ถวิลหวัง หันสั่งลา

การเดินทาง ต่อไป ได้กำหนด สองคันรถ เหลือเพียงเพื่อน เหมือนเดิมห้า

มุ่งชุมแพ คอนสาร ผ่านพ้นมา กล่าวอำลา พันโทสนอง ต้องไปยาว

· ขึ้นไศล ชมไพรสนฑ์ จมลืมทุกข์ ยิ่งสนุก สุขเหลือล้ำ เขตน้ำหนาว

หมอกเมฆฝอย ลอยชอุ่ม กลุ่มสีเทา คืนสู่เหย้า เข้าพิษณุโลก ไม่รีรอ

เร่งเครื่องส่ง ลงเกียร์ต่ำ วิ่งนำหน้า ปี๊ดตามมาฝ่าสวนสน บนเขาค้อ

แบบ้านแยง แก่งโสภา ไม่รารอ ขับชิดจ่อ ทรัพย์ไพวัลย์ ยันเทพนคร

เปิดไฟส่อง มองสว่าง หนทางมืด ปุ๊เหลือปี๊ด มิเคยผ่าน แต่กาลก่อน

กล่าวชื่นชอบ ชมความงาม ตามทางจร คืนนี้นอน อีกหนึ่งคืน ให้ชื่นใจ

· พักพิงเมือง พิษณุโลก โชคลาภล้วน นเรศวร เอกาทศรถ สุดสดใส

ชินราช องค์พุทธ สุดดวงใจ นำโชคชัย จตุรพิธ ประสิทธิพร

คืนสุดท้าย หนทางเดิน นั่งเหิรฟ้า เปลี่ยนจากปลา มาเป็นอื่น ดื่นสลอน

อิ่มสำราญ เบิกบานท้อง กลับห้องนอน เทพนคร นอนชั้นฟ้า ฟ้าจางปาง

ฟันเลือดหมู มุ่งสู่บ้าน ธุระบ่าย กว่าจะได้ การสำเร็จ งานเสร็จสาง

ห้าโมงเย็น เป็นโฉลก โชคเดินทาง ในท่ามกลาง ความสุข กันทุกคน

พิษณุโลก ถึงกรุงเทพ เก็บความชื่น รวยราบรื่น ปลอดภัย ได้กุศล

พกข้อมูล หนุนเชิงกลอน ย้อนอุบล กราบสวดมนต์ อภิวันท์ ขอฝันดี

นั่งพากเพียร เขียนนิราศ ร่างสำเร็จ ยี่สิบเจ็ด กรกฎา ฟ้าสดสี

ไปคลุกเคล้า เฝ้าโยง โขงมูลชี ชื่นชีวี สุขแสน ไม่แคลนคลาย

· สร้างบุญดี มีโอกาส สัมผัสอิสาณ ประสบการณ์ ครั้งนี้ มีความหมาย

ความรู้สึก เคยนึกวาด ประลาดไป เปลี่ยนแปลงใหม่ ไปจนสิ้น ทุกถิ่นแดน

สองฟากข้าง ทางเครือข่าย ไต่ขอบเขิน ความจำเริญ รุ่งเรือง เกิดเนืองแน่น

ฟังเสนาะ ไพเราะเสียง สำเนียงแคน กล่อมเมืองแมน แดนอิสาณ สำราญรมย์

ความแห้งแล้ง เคยกระหน่ำ มาซ้ำซัด บัดนี้รัฐ จัดแจงให้ ได้เหมาะสม

ช่วยเบิกบุก ทุกท้องถิ่น ดินอุดม ได้มาชม ความร่มรื่น ชวนชื่นใจ

วัฒนธรรม งามเลิศ บรรเจิดจ้า ชาวประชา หน้าแฉล้ม ดูแจ่มใส

ชาวอิสาน ต้อนรับ ประทับใจ มองแห่งไหน ใจชุ่มชื้น ชื่นชีวัน

· น้อมพนม ก้มกราบวอน สุนทรภู่ พระคุณครู ผู้ชี้ทาง สร้างเสกสรร

ประทับไว้ ในดวงจิต นิจนิรันดร์ ฝากผลงาน ภาษาศาสตร์ นิราศอุบล

พลตรี วิเชียร ชูปรีชา