คำนำ

กลอนย้อนตาม แบบธรรมเนียม เตรียมทหาร

ค่อยค่อยอ่าน วานอย่าเบื่อ เผื่อแก้เหงา

ด้วยเหตุการณ์ ผ่านผัน มานานเนา

ครั้งวัยเยาว์ เริ่มก้าวสู่ เป็นผู้นำ

ย้อนอดีต พิศเบื้องหน้า ฟ้ากำหนด

ใช้เกณฑ์กฎ ฐานุรูป อุปถัมภ์

ผู้ละบาป ประดับบุญ คุณธรรม

กฎแห่งกรรม นำส่งสู่ ผู้ใฝ่ดี

ขอส่งเสริม ภาษาศาสตร์ นิราศเล่ม

เพื่อต่อเต็ม ตามพิทักษ์ อักษรศรี

จารึกไว้ ในประวัติ ศาสตร์กวี

หาสุนทรีย์ มียามว่าง อย่าร้างไกล

คิดคาดหวัง ตั้งใจแต่ง แบ่งความรู้

ประโยชน์สู่ สถาบัน ท่านทั้งหลาย

รับผิดชอบ ความพลาดพลั้ง มิตั้งใจ

โปรดอภัย ซึ่งใจมาก ขอฝากกลอน

ôôô

แรงจูงใจ

ประธานธงชัย เกื้อสกุล ของรุ่นสอง

สั่งร้อยกรอง สนองตอบ ขอบคุณเพื่อน

เพื่อบอกเล่า กล่าวซ้ำ สิ่งย้ำเตือน

ให้เพื่อนเพื่อน รับรู้ ทุกผู้คน

หนึ่งพฤษภา สองห้าห้าสอง คล้องใจรัก

กิตติมศักดิ์ นักเรียนเตรียม เปี่ยมกุศล

รุ่นสิบแปด นรต. ก็มายล

เราทุกคน พร้อมครอบครัว ร่วมครบครัน

ยามรำลึก ตึกแดง แหล่งศึกษา

เพื่อนกันมา ห้าทศวรรษ จัดสังสรรค์

ทำบุญอุทิศ มิตรล่วงลับ ตราบนิรันดร์

เพื่อนพ้องกัน อยู่ดูหน้า อย่าลับไกล

ปรารถนา ภาษาศิลป์ จินตภาพ

ฉันท์กลอนกกาพย์ ประดับรุ่น พูนไสว

คือเหตุผล ดลพยุง แรงจูงใจ

ประพันธ์ให้ ใจรักเพื่อน เตือนทรงจำ

ôôôôô

ที่มา –หน้าปก

สาวเรื่อง เนื่องมา ถึงหน้าปก

ขอบอก ขอบใจ “จ้อย” นักหนา

ไพฑูรย์ นาครัตน์ ตระหวัดปากกา

จินตนา อดีต กรีดอารมณ์

ทหารแก่ แผ่เพราะเหนื่อย เมื่อยขบ

นิ่งสงบ สยบกาย คลายสับสน

เตรียมตื่น ปืนวาง ข้างตน

วีรชน ขอรุกรับ ไม่หลับนาน

บัดนี้ การหลวง ที่ห่วงจิต

จบกิจ ท่วมท้น พ้นผ่าน

ยังของตน ทนยืด ยาวนาน

ประสาน ไม่สร่งสิ้น วิญญา

ยึดสัตย์ซื่อ ถือกุศล ทนสละ

ทองหลังพระ สะอาดใส ในวาสนา

กราบองค์พุทธ วิสุทธิ ปฏิมา

ทหารกล้า โอลด์โซลเยอร์ เนพเวอร์ดาย

ôôôôô

นตท.404

สังสารวัฏ อมตภพ
สิประสบ ตลอดกาล
กับผู้มิรู้ ทุคติญาณ
ปฏิบัติอวิชชา

ตามรอยยุคลสุคตบาท
ยุรยาตรธรรมา
น้อมเกล้ากมลวิริยพา
สุคตินิรันดร

เจ็บแก่และตายพจนกล่าว
ผิวเรามิอาทร
กงกรรมดำรงสุคตสอน
ฤจะคลาดมิแคล้วใคร

เสียดาย เสียใจแสน
นักร้องแหวน ฐิติมา
สู่บ่วง ห้วงนิทรา
สุขคติ นิรันดร์กาล

รอยศิลป์ ชีวินโรจน์
เหลือปรากฏ ในดวงมาลย์
โลกา งามตระการ
หายคลายเศร้า เรามีเรา

ด้วยองค์ พระสัมมา
ภะคะวา สัมพุทโธ
เห็นแจ้ง กุศโล
กะวิธู รู้ธรรมา

กฏการณ์ ธรรมชาติ
ผ่านไตรมาส สู่วัสสา
พืชพันธุ์ เหล่าธัญญา
เกษตรสรร วันจำเริญ

เผยธรรม แผ่บำลุ
มวลภิกษุ มุดำเนิน
มิยั้ง พลั้งเพลิดเพลิน
จะเสียหาย ให้หมองมน

จงพฤฒิ ปฏิบัติ
ในนิวาส วัตรมงคล
เพ่งเพียร บำเพ็ญตน
เป็นหลักแหล่ง จนแจ้งจริง

เดือนแปด ลุแรมค่ำ
เข้าถึงธรรม ดีงามยิ่ง
หลักพุทธ พึ่งพาพิง
ริเริ่มต้น ตนพ้นภัย

สงบ เสงี่ยมองค์
ภิกษุสงฆ์ ดำรงไทย
ประณต พนมไหว้
น้อมเคารพ นบบูชา

ป่าอิสิปปัตนะ
มฤคะทายวัน
พบสามงามโลกโลกันต์
บังเกิดวิบูรณ์พูนผล

สัตว์โลกทั้งหลายได้พึ่ง
องค์ที่หนึ่งทรงยศทศพล
องค์ที่สองธรรมะสุวิมล
องค์สงฆ์ครบสามตามมา

ไตรรัตน์สะอาดบริสุทธิ์
รากแก่นต้นพุทธศาสนา
น้อมสำคัญวันศรัทธา
อาสาฬหบูชาตรึงตราใจ

ผู้มีดวงตาอรหันต์
เห็นรู้ครัน ธรรมาทำได้
หลีกพ้นทุกข์โศกโรคภัย
เชิญชวนมวลไทยอนุโมทณ

ผู้ทรงประเสริฐกิรติศักดิ์
มนภักดิ์ กุมารี
สมภพบรมภคิณี
พระสยามธิราชัน

เอกองค์มณีวิริยะยิ่ง
จิตนิ่งมโนนันต์
ขอทรงเกษมชิตนิรันดร์
อภิรัตน์จุฬาภรณ์

อักษร กลอนกาพย์ฉันท์
คือสีสัน แห่งภาษา
กระวี นั้นมีมา
เมื่อนานโข แต่โบราณ

แนวทาง ต่างวาระ
เปล่งวาทะ งามตระการ
ทุกบท ปรากฏงาน
เด่นไฉน ไม่ว่ากัน

ใจกว้าง ตั้งใจอ่าน
ประสบการณ์ นั้นแผกผัน
สัมผัส อาจขัดกัน
มองท่านแต่ง จากแรงใจ

ใครมี สติปัญญา
ช่วยพัฒนา ภาษาไว้
ใจงาม สยามไทย
ต้องงามงด ด้วยบทกวี

หลังคาคราง พร่างพร่า
เพราะฟ้าฝน
นองสายชล ล้นพรู
ดูวาบหวิว
กิ่งไม้ไกว ไหวพัด
สบัดปลิว
ใจฉ้นลิ่ว ละล่องไหน
โอ้ใจเอย

อักษร กลอนกาพย์ฉันท์
คือสีสัน แห่งภาษา
กระวี นั้นมีมา
เมื่อนานโข แต่โบราณ

แนวทาง ต่างวาระ
เปล่งวาทะ งามตระการ
ทุกบท ปรากฏงาน
เด่นไฉน ไม่ว่ากัน

ใจกว้าง ตั้งใจอ่าน
ประสบการณ์ นั้นแผกผัน
สัมผัส อาจขัดกัน
มองท่านแต่ง จากแรงใจ

ใครมี สติปัญญา
ช่วยพัฒนา ภาษาไว้
ใจงาม สยามไทย
ต้องงามงด ด้วยบทกวี

ความดีความชั่วตัวกรรม
ส่งผลคนทำ
ย่อมได้ที่ตนคนเดียว

ผู้อื่นคนใดไม่เกี่ยว
ยากแก้แท้เทียว
ตนเองเกรงบาปทำบุญ

กรรมดีมีไว้ไม่สูญ
หมั่นพอกเพิ่มพูน
ผลพวงชาติหน้าถ้ามี

จะได้ก่อเกียรติเกิดศรี
สะสมทวี
ชาตินี้ประเสริฐสุขสวัสดิ์ชัย

อันผลงาน กานท์กวี
ศรีสยาม
ระเรืองงาม นามประเสริฐ
เลิศเลอศิลป์
ยอดนักกลอน สุนทรภู่
คู่แผ่นดิน
แม้นโลกสิ้น ชื่อของครู
ยังอยู่คง

หยุดยินเสียง
สัตว์ประเสริฐ มีเกิดแก่
แลเจ็บไข้
เป็นธรรมดา พ้นไม่ได้
ใครหลีกหนี
เป็นสัจจะ มรณะกรรม
นำชีวี
สิ่งรักมี ต้องพลัดพราก
ไปจากตน

ผลของกรรม ที่ทำไว้
ต้องได้นั้น
เป็นเผ่าพันธุ์ ตามกำเนิด
บังเกิดผล
เป็นมนุษย์ สุดดีชั่ว
ก็ตัวตน
พึ่งอาศัย ในวังวน
จนกัปป์กัลป์

กฏแห่งกรรมนั้นธรรมดา
ทุกฐานะ
ดังพุทธสัจจ ชั่วกับดี
เป็นที่ตั้ง
ล้วนสิ่งสรรพ์ เหมือนกันหมด
โปรดให้ฟัง
คืออนิจจัง ทุกขัง
อนัตตา

อิสระ  เสรีชน
ล่วงหลุดพ้น เผด็จการ
ธรรมนูญ ทูนเหนือพาน
แววแว่นฟ้า อธิปไตย

อาณา อารยะประเทศ
ในขอบเขต กำหนดไว้
ยืดหด กฏหมายไทย
ได้ล้มลุก คลุกคลานมา

ใส่ใจ ให้จงดี
ยี่สิบสี่ มิถุนา
ทั่วทิศ ไทยเรียกหา
บทบัญญัติ รัฐธรรมนูญ

สยามจำเริญรุ่งเรื้อง
เรืองรอง   นักแฮ
สยามแน่แนวปกครอง
ส่ำสร้าง
สยามงามแผ่นดินทอง
ดกดื่น จริงเฮย
สยามรื่นเริงรมย์สล้าง
เผ่าไท้ จักรีวงศ์

วันแดดกล้า ประชาไทย
ทุกถิ่นสถาน
มหาสงกรานต์ วันรดน้ำ
ชำระกิเลส
เสริมพระบวร อาทรธรรมะ
แด่สมณเพศ
อัครนิเวศน์ แห่งสัมมา
พระพุทธองค์

ระอุร้อน ผ่อนปรน
กุศลช่วย
กลิ่นร่ำระรวย มะลิซ้อน
อ่อนรหงส์
สายกระสินธุ์ รินราดร่าง
ร้อนลดลง
อานิสงฆ์ จิตพิสุทธิ์
พุทธบูชา

เหล่าสาธุชน คนชาติไทย
น้ำใจพุทธ
บริสุทธิ์ เป็นพุทธบริษัท
จิตปรารถนา
มอบเย็นชื่น ชุ่มฉ่ำชล
กมลเมตตา
สุขสมอุรา มหาสงกรานต์
วันประเพณี