พระคุณแม่

งามใดงามยิ่งล้วน                                                ชวนชม

งามโอษฐ์งามอารมณ์                                                         นั่นแล้

งามจริตน่านิยม                                                                   งามทั่ว

งามแม่งามจิตแท้                                                                 ท่วมท้น   แม่งาม

                                                                /////

เห็นหยดหยาดเหงื่อย้อย                                    เจียนวาย

โชกชุ่มรุมเรือนกาย                                                            ไป่ท้อ

ทนแทบล่วงลมหาย                                                            ใจห่อ

ทรุดนั่งลงลูบคล้อ                                                                แม่ไคล้   ลูกชม

                                                                /////

พระคุณใดไป่แม้น                                              ธ.มารดร                              

พระแห่งพระธรรมะบวร                                                  ธ.แม่ป้อง

พระปราชญ์เปรื่องพระนคร                                             ธ.สยามทั่ว

พระคู่พระบารมีพ้อง                                                          ธ.ท่านไท้   เทพจักรี

                                                                /////

เป็นคนดีย่อมรู้                                                     พระคุณ

ทุกเมื่อคิดเจือจุน                                                                  แน่ไซร้

ตอบแทนแม่การุณย์                                                            กตัญญูพ่อ

ธรรมก่อความดีให้                                                              แก่ผู้   กตเวที

                                                                /////

กางแขนยาวไขว่คว้า                                           ตอบคำ

ตอนเมื่อเด็กคิดทำ                                                               ท่าได้

ตอนโตนั่งทางกรรม                                                           ฐานช่วย

รักแม่พอเพียงให้                                                                 เท่านี้   ฤาพอ

                                                                /////

ใจมารดาเปี่ยมด้วย                                               พรหมวิหาร

ลูกชื่นทุกวันวาร                                                                  ทั่วหน้า

เมตตาแม่กรุณาทาน                                                            ทุกเมื่อ  

มุทิตาอุเบกขาถ้า                                                                  ผ่าได้    เห็นจริง

                                                                /////

แงงอขอไปแม่ด้วย                                              ทุกยาม

ออกวิ่งชิงติดตาม                                                                 ร่ำไห้

เหตุผลไม่พึงถาม                                                                 คอขี่

ทุกที่ทุกหนไซร้                                                                   ขี่อุ้ม   หอบกะเตง

                                                                /////

                เสียงครืนครืนครั่นฟ้า                                         คำรณ

สิงห์โก่งคอตะโกน                                                             สนั่นก้อง

กาสรร่อนเขาโคน                                                               แผดพ่น

ปานแม่สองแขนป้อง                                                         ผ่านพ้น   ภัยพาล

                                                                /////

จงอางหวงไข่แท้                                                  อันตราย

ขอต่อกรวอนตาย                                                 ใคร่รู้

ใครเอาไข่หรือทำลาย                                                          ฉกแน่

 เหมือนแม่อดทนสู้                                                             ไล่ป้อง   ศัตรูพาล

                                                                /////                                                                                         เก้าเดือนแลแม่อุ้ม                                                แบกครรภ์

รักกว่าดวงชีวัน                                                                    แม่คุ้ม

หมดลมเบ่งจาบัลย์                                                              หมอผ่า

เกิดแน่แบตักอุ้ม                                                                   ผ่านแผ้ว   เคราะห์กรรม

                                                                /////

มะลิหอมกลิ่นไคล้                                              บูชา

วางใส่พานมารดา                                                                ส่งให้

พระคุณแม่เมตตา                                                                สุดกล่าว

ฝ่าเท้าแนบศีรษะไหว้                                                         แน่นแฟ้น   กราบกราน

                                                                /////

ลูกเหน็บหนาวห่มให้                                         หายหนาว

ลูกอิ่มก่อนทุกคราว                                                             อิ่มด้วย

ลูกยังไม่หลับวาว                                                 ตาสว่าง

แกผ่ายผอมยอมม้วย                                                            นั่นแล้   แม่เรา

                                                /////

                ฟูมฟักแลแผ่เฟื้อ                                                  พิสมัย   (ลูกตน)

ดุจดั่งกลางดวงใจ                                                 แก่นแท้

ขัดผิวผ่องยองใย                                                                  มนมื่น   (นักเฮย)

เชยชื่นชมรักแล้                                                                   รุ่งเรื้อง   ราศี

                                                                /////

มิมองเพียงหน้าที่                                                ทำไป

คุณแม่มอบจากใจ                                                                เปี่ยมล้น

ละมุนละม่อมถนอมใคร                                                    ใยเล่า

ปัดเป่าผองภัยพ้น                                                                ใฝ่เลี้ยง   ลูกตน

                                                                /////

คำสอนของแม่นี้                                                  ดีงาม

ควรถ่ายทอดติดตาม                                                            อย่าทิ้ง

สืบสายส่องแวววาม                                                            ทอส่ง

แสงสว่างทางเพริศแพร้ว                                                   สู่เส้น   ทางคุณ

                                                                /////

มหาสมุทรสุดแผ่นพื้น                                       ธรณี

หนักแน่นเหนือคีรี                                                              แท่นหล้า

เย็นใสน่านนที                                                                     เยือกฉ่ำ

ดังแม่สอนสั่งข้า                                                                  ยิ่งแล้ว   ทุกสถาน

                                                                /////

                ฟักหมมชมหน่อเนื้อ                                          ฟูมฟก

สูงส่งกองมรดก                                                                   ไต่เต้า

การดียื่นหยิบยก                                                                   สอนสั่ง

เหินห่างทางคลุกเคล้า                                                        สิ่งร้าย   เลวทราม

                                                                /////

ประคองคอยไข่ล้ม                                              นมนาน

สอนสั่งลูกคลุกคลาน                                                          แม่อุ้ม

กะเตงนุ่งตะเบงมาน                                                          สวมใส่

กางร่มแดดฝนคุ้ม                                                                ใคร่ป้อง   ไกลภัย               

                                                                /////

แปลบปวดรวดเรี่ยวล้า                                        แหนหวง

แบกบ่มระทมทรวง                                                             ห่วงให้

กษีรรินกลั่นจากดวง                                                           ใจแม่

รักแม่เหลียวแลไคล้                                                            ท่วมท้น   แทนคุณ

                                                                /////

วิหคหอบคาบส่งให้                                            หวนรัง

เพราะห่วงลูกรอหลัง                                                          สู่ป้อน

จุนเจือเหยื่อประทัง                                                             ปีกใหญ่

แข็งเมื่อใดฝึกต้อน                                                               นกน้อย   บินเอง

                                                                /////

แปลบปวดรวดเรี่ยวล้า                                        แรงโรย

แบกบ่มระทมโหย                                                               ห่วงให้

นมกรองกลิ่นโชติโชย                                                       อกแม่

รักแม่ใดปานได้                                                                   อื่นแท้   บ่มี

                                                                /////

เงินมีมอบแม่ให้                                                  เจือจุน

เก็บเพื่อเหลือทำบุญ                                                            แม่ได้

ปรนนิบัติไม่คลายสูญ                                                         จิตแม่

ตอนแก่แลดูใกล้                                                                   สู่โพ้น   สวรรค์สรวง

                                                                /////

บุบผาเฉาเหี่ยวแห้ง                                             งามคลาย

เปรียบปู่ย่าตายาย                                                                 แก่แล้ว

สมควรอย่าอับอาย                                                               ใครอื่น

หยิบยื่นความสุขแพร้ว                                                       ยิ่งด้วย   กตัญญู

                                                                /////

กายใจของท่านนี้                                                 จากไหน

เลวชั่วดีเพียงใด                                                                    ท่านรู้

ของจริงอย่าสงสัย                                                                เลยท่าน

ของแน่คือแม่ผู้                                                                     เลือดเนื้อ   สืบมา

                                                                /////

อันพระคุณแม่นั้น                                               เหนือคณา

หนักแน่นเหนือพสุธา                                                        เทียบได้

เยือกเย็นเยี่ยงสายธารา                                                       ใสนิ่ง

เนียนนุ่มบริสุทธิ์ให้                                                            ยิ่งด้วย   แดดวง

                                                                /////

เงินมีมอบแม่ให้                                                  เจือจุน

เก็บเพื่อเหลือทำบุญ                                                            แม่ได้

ปรนนิบัติไม่คลายสูญ                                                         จิตแม่

ตอนแก่แลดูใกล้                                                                   สู่โพ้น   สวรรค์สรวง

                                                                /////

บุบผาเฉาเหี่ยวแห้ง                                             งามคลาย

เปรียบปู่ย่าตายาย                                                                 แก่แล้ว

สมควรอย่าอับอาย                                                               ใครอื่น

หยิบยื่นความสุขแพร้ว                                                       ยิ่งด้วย   กตัญญู

                                                                /////

กายใจของท่านนี้                                                 จากไหน

เลวชั่วดีเพียงใด                                                                    ท่านรู้

ของจริงอย่าสงสัย                                                                เลยท่าน

ของแน่คือแม่ผู้                                                                     เลือดเนื้อ   สืบมา

                                                                /////

อันพระคุณแม่นั้น                                               เหนือคณา

หนักแน่นเหนือพสุธา                                                        เทียบได้

เยือกเย็นเยี่ยงสายธารา                                                       ใสนิ่ง

เนียนนุ่มบริสุทธิ์ให้                                                            ยิ่งด้วย   แดดวง

                                                                /////

รอลูกเติบใหญ่ขึ้น                                                ทำงาน

ลูกช่วยหาพยาบาล                                                              แม่ไข้

ปิดตาเมื่อหมดปราณ                                                           หลืบม่าน

สอบผ่านความหวังได้                                                        แม่ตั้ง   หวังชม

                                                                /////

เราทำดีแม่ด้วย                                                      เหมือนทำ

เราชั่วเลวระยำ                                                                     แม่ด้วย

กรรมกงท่านจงจำ                                                               เหมือนแม่

รักแม่ถึงวันม้วย                                                                   หมั่นสร้าง   กรรมดี

                                                /////

ภาพกุศลก่อนสิ้น                                                 ลมปราณ              

ส่งจิตดวงวิญญาณ                                                               มุ่งหน้า

ยังภพแห่งนิพพาน                                                             ชีพแม่

แลสว่างทางเจิดจ้า                                                               เมื่อสิ้น   สุดปาง

                                                                /////

ถึงยามเจ็บป่วยไข้                                                ตามกาล

คุณแม่อยากพบพาน                                                           โผล่หน้า

ลูกยกยุ่งการงาน                                                                  มิหย่อน

ใจอ่อนนอนสุดล้า                                                               แม่ต้อง   ตรอมใจ

                                                                /////

โกศกระดูกลูกใส่ตั้ง                                            บูชา

เก็บเพื่อกราบวันทา                                                             แม่ไหว้

ความรักใหญ่นักหนา                                                         จากแม่

เพียงแต่ขออยู่ใกล้                                                                ชื่นแล้ว   ลูกดี

                                                                /////

สายเลือดสายน่านน้ำ                                          คงคา

เลือดย่อมถนอมกายา                                                          หล่อเลี้ยง

โรยรินถิ่นธารา                                                                    ชีพชุ่ม

แนวลุ่มชุมชนเพี้ยง                                                            แผ่นพื้น   พรมสวรรค์

                                                                /////

ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้

ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา

เมื่อถึงยาม ต้องตาย วายชีวา

หวังลูกช่วย ปิดตา เมื่อสิ้นใจ

                                /////

องค์สัมมาพุทธเจ้า                                               รำลึก

ธรรมส่องธรรมสำนึก                                                        สว่างแล้ว

พระสงฆ์ส่งธรรมกะถึก                                                     ธรรมแผ่

พระแม่งามเพริศแพร้ว                                                      ยิ่งน้อม   กราบกราน

                                                                /////