พระคุณแม่
งามใดงามยิ่งล้วน ชวนชม
งามโอษฐ์งามอารมณ์ นั่นแล้
งามจริตน่านิยม งามทั่ว
งามแม่งามจิตแท้ ท่วมท้น แม่งาม
/////
เห็นหยดหยาดเหงื่อย้อย เจียนวาย
โชกชุ่มรุมเรือนกาย ไป่ท้อ
ทนแทบล่วงลมหาย ใจห่อ
ทรุดนั่งลงลูบคล้อ แม่ไคล้ ลูกชม
/////
พระคุณใดไป่แม้น ธ.มารดร
พระแห่งพระธรรมะบวร ธ.แม่ป้อง
พระปราชญ์เปรื่องพระนคร ธ.สยามทั่ว
พระคู่พระบารมีพ้อง ธ.ท่านไท้ เทพจักรี
/////
เป็นคนดีย่อมรู้ พระคุณ
ทุกเมื่อคิดเจือจุน แน่ไซร้
ตอบแทนแม่การุณย์ กตัญญูพ่อ
ธรรมก่อความดีให้ แก่ผู้ กตเวที
/////
กางแขนยาวไขว่คว้า ตอบคำ
ตอนเมื่อเด็กคิดทำ ท่าได้
ตอนโตนั่งทางกรรม ฐานช่วย
รักแม่พอเพียงให้ เท่านี้ ฤาพอ
/////
ใจมารดาเปี่ยมด้วย พรหมวิหาร
ลูกชื่นทุกวันวาร ทั่วหน้า
เมตตาแม่กรุณาทาน ทุกเมื่อ
มุทิตาอุเบกขาถ้า ผ่าได้ เห็นจริง
/////
แงงอขอไปแม่ด้วย ทุกยาม
ออกวิ่งชิงติดตาม ร่ำไห้
เหตุผลไม่พึงถาม คอขี่
ทุกที่ทุกหนไซร้ ขี่อุ้ม หอบกะเตง
/////
เสียงครืนครืนครั่นฟ้า คำรณ
สิงห์โก่งคอตะโกน สนั่นก้อง
กาสรร่อนเขาโคน แผดพ่น
ปานแม่สองแขนป้อง ผ่านพ้น ภัยพาล
/////
จงอางหวงไข่แท้ อันตราย
ขอต่อกรวอนตาย ใคร่รู้
ใครเอาไข่หรือทำลาย ฉกแน่
เหมือนแม่อดทนสู้ ไล่ป้อง ศัตรูพาล
///// เก้าเดือนแลแม่อุ้ม แบกครรภ์
รักกว่าดวงชีวัน แม่คุ้ม
หมดลมเบ่งจาบัลย์ หมอผ่า
เกิดแน่แบตักอุ้ม ผ่านแผ้ว เคราะห์กรรม
/////
มะลิหอมกลิ่นไคล้ บูชา
วางใส่พานมารดา ส่งให้
พระคุณแม่เมตตา สุดกล่าว
ฝ่าเท้าแนบศีรษะไหว้ แน่นแฟ้น
กราบกราน
/////
ลูกเหน็บหนาวห่มให้ หายหนาว
ลูกอิ่มก่อนทุกคราว อิ่มด้วย
ลูกยังไม่หลับวาว ตาสว่าง
แกผ่ายผอมยอมม้วย นั่นแล้ แม่เรา
/////
ฟูมฟักแลแผ่เฟื้อ พิสมัย (ลูกตน)
ดุจดั่งกลางดวงใจ แก่นแท้
ขัดผิวผ่องยองใย มนมื่น (นักเฮย)
เชยชื่นชมรักแล้ รุ่งเรื้อง ราศี
/////
มิมองเพียงหน้าที่ ทำไป
คุณแม่มอบจากใจ เปี่ยมล้น
ละมุนละม่อมถนอมใคร ใยเล่า
ปัดเป่าผองภัยพ้น ใฝ่เลี้ยง ลูกตน
/////
คำสอนของแม่นี้ ดีงาม
ควรถ่ายทอดติดตาม อย่าทิ้ง
สืบสายส่องแวววาม ทอส่ง
แสงสว่างทางเพริศแพร้ว สู่เส้น ทางคุณ
/////
มหาสมุทรสุดแผ่นพื้น ธรณี
หนักแน่นเหนือคีรี แท่นหล้า
เย็นใสน่านนที เยือกฉ่ำ
ดังแม่สอนสั่งข้า ยิ่งแล้ว ทุกสถาน
/////
ฟักหมมชมหน่อเนื้อ ฟูมฟก
สูงส่งกองมรดก ไต่เต้า
การดียื่นหยิบยก สอนสั่ง
เหินห่างทางคลุกเคล้า สิ่งร้าย เลวทราม
/////
ประคองคอยไข่ล้ม นมนาน
สอนสั่งลูกคลุกคลาน แม่อุ้ม
กะเตงนุ่งตะเบงมาน สวมใส่
กางร่มแดดฝนคุ้ม ใคร่ป้อง ไกลภัย
/////
แปลบปวดรวดเรี่ยวล้า แหนหวง
แบกบ่มระทมทรวง ห่วงให้
กษีรรินกลั่นจากดวง ใจแม่
รักแม่เหลียวแลไคล้ ท่วมท้น แทนคุณ
/////
วิหคหอบคาบส่งให้ หวนรัง
เพราะห่วงลูกรอหลัง สู่ป้อน
จุนเจือเหยื่อประทัง ปีกใหญ่
แข็งเมื่อใดฝึกต้อน นกน้อย บินเอง
/////
แปลบปวดรวดเรี่ยวล้า แรงโรย
แบกบ่มระทมโหย ห่วงให้
นมกรองกลิ่นโชติโชย อกแม่
รักแม่ใดปานได้ อื่นแท้ บ่มี
/////
เงินมีมอบแม่ให้ เจือจุน
เก็บเพื่อเหลือทำบุญ แม่ได้
ปรนนิบัติไม่คลายสูญ จิตแม่
ตอนแก่แลดูใกล้ สู่โพ้น สวรรค์สรวง
/////
บุบผาเฉาเหี่ยวแห้ง งามคลาย
เปรียบปู่ย่าตายาย แก่แล้ว
สมควรอย่าอับอาย ใครอื่น
หยิบยื่นความสุขแพร้ว ยิ่งด้วย กตัญญู
/////
กายใจของท่านนี้ จากไหน
เลวชั่วดีเพียงใด ท่านรู้
ของจริงอย่าสงสัย เลยท่าน
ของแน่คือแม่ผู้ เลือดเนื้อ สืบมา
/////
อันพระคุณแม่นั้น เหนือคณา
หนักแน่นเหนือพสุธา เทียบได้
เยือกเย็นเยี่ยงสายธารา ใสนิ่ง
เนียนนุ่มบริสุทธิ์ให้ ยิ่งด้วย แดดวง
/////
เงินมีมอบแม่ให้ เจือจุน
เก็บเพื่อเหลือทำบุญ แม่ได้
ปรนนิบัติไม่คลายสูญ จิตแม่
ตอนแก่แลดูใกล้ สู่โพ้น สวรรค์สรวง
/////
บุบผาเฉาเหี่ยวแห้ง งามคลาย
เปรียบปู่ย่าตายาย แก่แล้ว
สมควรอย่าอับอาย ใครอื่น
หยิบยื่นความสุขแพร้ว ยิ่งด้วย กตัญญู
/////
กายใจของท่านนี้ จากไหน
เลวชั่วดีเพียงใด ท่านรู้
ของจริงอย่าสงสัย เลยท่าน
ของแน่คือแม่ผู้ เลือดเนื้อ สืบมา
/////
อันพระคุณแม่นั้น เหนือคณา
หนักแน่นเหนือพสุธา เทียบได้
เยือกเย็นเยี่ยงสายธารา ใสนิ่ง
เนียนนุ่มบริสุทธิ์ให้ ยิ่งด้วย แดดวง
/////
รอลูกเติบใหญ่ขึ้น ทำงาน
ลูกช่วยหาพยาบาล แม่ไข้
ปิดตาเมื่อหมดปราณ หลืบม่าน
สอบผ่านความหวังได้ แม่ตั้ง หวังชม
/////
เราทำดีแม่ด้วย เหมือนทำ
เราชั่วเลวระยำ แม่ด้วย
กรรมกงท่านจงจำ เหมือนแม่
รักแม่ถึงวันม้วย หมั่นสร้าง กรรมดี
/////
ภาพกุศลก่อนสิ้น ลมปราณ
ส่งจิตดวงวิญญาณ มุ่งหน้า
ยังภพแห่งนิพพาน ชีพแม่
แลสว่างทางเจิดจ้า เมื่อสิ้น สุดปาง
/////
ถึงยามเจ็บป่วยไข้ ตามกาล
คุณแม่อยากพบพาน โผล่หน้า
ลูกยกยุ่งการงาน มิหย่อน
ใจอ่อนนอนสุดล้า แม่ต้อง ตรอมใจ
/////
โกศกระดูกลูกใส่ตั้ง บูชา
เก็บเพื่อกราบวันทา แม่ไหว้
ความรักใหญ่นักหนา จากแม่
เพียงแต่ขออยู่ใกล้ ชื่นแล้ว ลูกดี
/////
สายเลือดสายน่านน้ำ คงคา
เลือดย่อมถนอมกายา หล่อเลี้ยง
โรยรินถิ่นธารา ชีพชุ่ม
แนวลุ่มชุมชนเพี้ยง แผ่นพื้น พรมสวรรค์
/////
ยามแก่เฒ่า
หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
ยามป่วยไข้
หวังเจ้า เฝ้ารักษา
เมื่อถึงยาม
ต้องตาย วายชีวา
หวังลูกช่วย
ปิดตา เมื่อสิ้นใจ
/////
องค์สัมมาพุทธเจ้า รำลึก
ธรรมส่องธรรมสำนึก สว่างแล้ว
พระสงฆ์ส่งธรรมกะถึก ธรรมแผ่
พระแม่งามเพริศแพร้ว ยิ่งน้อม กราบกราน
/////